فلا تنهر

خـــــدا فرمـــوده سائــل را فلا تنهر فلا تنهر
غریــبــانـــه گـــدایی آمــــده بـــر در فلا تنهر
 

سیه رویی به کــــوی تو به روی خاک افتاده
نمیگویم بَرَم بنشیـــن بیــــــا بگـــذر فلا تنهر
 

اگــــــر طـــردم کنی از آستانت میروم امــا
مـــرا مولا تو از کــــوی خودت دیگر فلا تنهر
 

نگاهی کن اگر چه با همان قهر و خم ابرو
کــه مـن هـرگـــز نمیگویم فلاتقهر، فلا تنهر
 

هـــــر آنکـــه دلربـا گـردد نراند بیدل خود را
مــرا که در همـه عالــم تویی دلبر فلا تنهر