از حضرت آیت الله بهجت نقل شده که گفتند: من با آیت الله حاج سید عبدالهادی شیرازی معاشرت داشتم. ایشان دارای مقامات اخلاقی بود. وی در کودکی پدر خود را از دست داد، وی در خواب می بیند، مرحوم میرزای شیرازی در ایوان مقبره پدرش، «آیت الله حاج سید اسماعیل» نشسته اند.

مرحوم میرزای شیرازی به آقای حاج سید عبدالهادی می گوید: می خواهی پدرت را ببینی!.

وی که پدر را ندیده بود، می گوید: بلی.

مرحوم میرزا از داخل ایوان صدا می زند: آقا سیداسماعیل بیایید فرزند خود آقا سید عبدالهادی را ببینید.

مرحوم آیت الله حاج سید عبدالهادی گفتند: در عالم خواب دیدم آمد؛ پدرم قد بلندی داشت و خصوصیات او چنین و چنان بود و آن چه در عالم خواب دیده بود با اوصاف پدرش تطبیق می کرد.

وی ادامه داد: پدرم متوجه من شد و به من گفتند: آقا سید عبدالهادی! چطور هستی؟ گفتم حال خوبی ندارم. (گویا از نظر معیشت در زحمت بودند).

پدرم به من گفتند: به همه کسانی که در منزل هستند، بگوئید آقا سیداسماعیل می گوید: نماز اول وقت را فراموش نکنند.