به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»،جامعه اسلامی دانشگاه تهران خطاب به سیدحسن خمینی نامه‌ای به شرح زیر نوشتند:

به نام خدا

امام خمینی(ره): ان شاء اللَّه در کنار ساختن مصلای تهران، در ساختن‏ بینش کفر ستیزی مسلمانان موفق باشید. ضمناً سادگی مصلا باید یادآور سادگی محل عبادت مسلمانان صدر اسلام باشد. و شدیداً از زرق و برق ساختمان های مساجد اسلام امریکایی جلوگیری شود.

جناب حجت الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی

سلام علیکم

چند روزی است بخشی از فضای رسانه ای کشور درگیر ماجرای ساخت و ساز حرم مطهر امام راحل و انتقاد از مخارج و سازه های پر زرق و برق آن شده است. موضوعی که البته کمی رنگ و بوی سیاسی نیز به خود گرفت ولی قطعا همه انتقادات را نمی توان به سیاسی بازی متهم کرد، مخصوصا طرح دغدغه بجای حجت الاسلام مسیح مهاجری که بسیار مناسب بود.

نکته ای که واضح است آن است که این سازه با تفکر امام راحل هیچ شباهت وتناسبی ندارد. هرچند برخی بخواهند با قرائت های جدید و مصلحت سنجی های بیهوده مبانی نظری نیز برای آن بتراشند.

سخن ما آن نیست که نباید به امکانات رفاهی مردم توجهی شود، بلکه سخن آنجاست که شان معمار کبیر انقلاب اسلامی در ساختمان بتنی است یا در مبانی و استحکامات اعتقادی ایشان؟! آنچه که از اندیشه امام پاک شدنی نیست، مذمت خوی کاخ نشینی و در مقابل توجه به کوخ نشینان است. اسلامی که امام به ما معرفی کرد اسلام تجملات و تشریفات زائد و اسراف و تبذیر نبود.

نکته دیگر بحث استفاده از بیت المال برای ساخت چنین بنای پراسرافیست. آیا فکری برای پاسخ به کوخ نشینان، این یاران همیشه وفادار به امام و انقلاب کرده اید؟ آیا با این قبیل اقدامات گره ذهنی برای مردم ایجاد نکرده و پیروان صدیق امام را نرنجاندید؟ پاسخ شبهات ایجاد شده را چه کسی خواهد داد؟ منتظر سخنانتان در سالگرد ارتحال امام هستیم.

نکته مهم تر آن است که مزمت کاخ نشینی و اشرافی گری فقط به خاطر استفاده از بیت المال نیست. رهبری معظم انقلاب اسلامی بارها بر این مساله تاکید کرده اند که اشرافی گری از راه حلالش نیز حرام است. هم به واسطه اینکه اسراف است و هم به واسطه اینکه میان مردم فرهنگ سازی می کند. هرچند اشخاص حقیقی و یا مسئولین دولتی بخواهند حتی با عشق و علاقه برای این مساله هزینه کنند.

لازم است مجدد تاکید شود که آنچه مربوط به رفاه حال زائرین و خدمت رسانی به مردم است، وظیفه حاکمیت است که از بیت المال هزینه کند. حرم ها و اماکن مذهبی کمتر از اماکن توریستی نیست که دولت تسهیلات ویژه برایش قائل می شود. اما بحث ناظر به مظاهر سلطانی و اشرافی حرم هاست نظیر میناکاری ها و طلا و نقره کاری های ویژه و سنگ های آن چنانی که نسبتی با مرام و سیره اهل بیت و شاگردانشان نظیر خمینی کبیر ندارد.

آیا حقیقتا نمی شود جنبه اعتدال را رعایت کرد و بنایی ساخت که جلوه اشرافی نداشته باشد و مردم را به یاد خدا بیاندازد. طوری که نه با سادگی و دوری از تجملات منافات داشته باشد، نه با استفاده از هنر و نه امکانات رفاهی مناسب.

پرداختن به مساله مرقد امام از زاویه نگاه بین الملل نیز بسیار مهم است. اما برخلاف استدلالات سرپرست محترم آستان حضرت امام خمینی و موافقین، این اقدام حتی می تواند بازتاب های جهانی منفی نیز داشته باشد. پیشنهاد می کنیم با معرفی درست فکر ومنش امام به بازدیدکنندگان خارجی، فخر فروشی کنیم تا آن که بخواهیم ساختمان های آنچنانی را به رخ آنان بکشیم.

در پایان از حضرتعالی می خواهیم این موضوع را با حوزه های علمیه و مراجع بزرگوار تقلید نیز در میان بگذارید و از زاویه نگاه اسلامی بررسی دقیق نمائید. سوال اینجاست که آیا در ساخت حرم های معصومین نیز حدی وجود ندارد؟ نکته اصلی حد و مرز این کار است، پرهیز از افراط و گرفتار نشدن در ورطه اسراف.

و در پایان سخن رهبر معظم انقلاب اسلامی که فرمودند: من و شما همان طلبه یا معلم پیش از انقلابیم. یکی از شماها معلم بود، یکی دانشجو بود، یکی طلبه بود، یکی منبری بود، همه‌مان این‌طور بودیم؛ اما حالا مثل عروسی اشراف عروسی بگیریم، مثل خانه‌ی اشراف خانه درست کنیم، مثل حرکت اشراف در خیابانها حرکت کنیم! اشراف مگر چگونه بودند؟ چون آن ها فقط ریششان تراشیده بود، ولی ما ریشمان را گذاشته‌ایم، همین کافی است؟! نه، ما هم مترفین می‌شویم. واللَّه در جامعه‌ی اسلامی هم ممکن است مترف به وجود بیاید. از آیه‌ شریفه‌ «و اذا اردنا ان نهلک قریة امرنا مترفیها ففسقوا فیها» بترسیم. تُرف، فسق هم دنبال خودش می‌آورد.

والسلام علی من اتبع الهدی

جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران